สำนึกผิด  		บ.พานุพันธ์

===================



1. ยามที่ลูกสุขใจ		 ยามหมดความทุกข์ตรม

มีแต่ความชื่นชม 		สุขสมพระองค์อยู่ไหน

2. คราไหนลูกปวดร้าว 	คราวหมดความชื่นชม

จึงตรมกลับมาหาองค์ 	วอนขอพระองค์เมตตา

(รับ) ใจลูกทรยศ 		คิดคดมิรู้บุญคุณ

พระองค์เกื้อหนุนทุกวัน 	กลับทำให้ช้ำพระทัย

3. ครานี้ลูกกลับใจ 		ยอมให้คำสัญญา

ใจมั่นคงทุกครา 		ยามทุกข์ยามสุขขอจำ