บทสร้อยและสดุดีที่ 104	เอากุสติน โมลิ่ง S.J. / ป.ปรีชาวุฒิ

==================================

(พิธีตื่นเฝ้าวันเสาร์ศักดิ์สิทธิ์)

(หลังบทอ่านที่ 1)



พระจิตของพระเจ้า  ทรงร่อนอยู่เหนือน้ำ  และโลกจักรวาล  จึงได้เนรมิตขึ้นมา

โปรดส่งพระจิตมายังโลกที่อัปปาง  จะได้เปลี่ยนโฉมหน้าของแผ่นดินเสียใหม่



(สดุดี 104)

1) 	ข้าฯขอสดุดี   องค์พระภูมี  อัญชลีกายใจ

	รวมทั้งปัญญา  น้อมคารวะให้ พระผู้ยิ่งใหญ่ ข้าฯไหว้วันทา

	ทรงสง่าราศี  สิริรุจี  สุดที่พรรณา

	แสงสว่างรุ่งเรือง  ประเทืองท้องฟ้า  รัศมีเจิดจ้า  คลุมหล้ากระโจมกาง (รับ)



2)	ทรงตั้งโลกไว้  มั่นคงกระไร  แน่นในรากฐาน

	พิภพแน่นอน  บ่ห่อนเกิดการ  สั่นคลอนร้าวราน ไม่สะท้านเคลื่อนคลาด

	ทรงกางมหาสมุทร  แผ่ไปไกลสุด  ยื้อยุดนภา

	เหมือนกางเสื้อคลุม  โอบอุ้มชลา  ให้มีธารา  บนผาคีรี  (รับ)



3)	พระทรงบันดาล  ให้เกิดลำธาร  น้ำผ่านมิแคลน

	ไหลในหุบเขา  เนินเนาสุขแสน  ไหลทางระหว่างแคว้น  ยังแดนคีรี

	นกพากันมา  เกาะกิ่งพฤกษา  เข้ามาอาศัย

	ต้นไม้ใกล้ธาร  สำราญบานใจ  น่าชมทั่วไป  ที่ในวนา  (รับ)



4)	ข้าแต่พระเจ้า  ทรงสร้างโลกเรา  ล้วนเร้าใจถวิล

	เลิศล้ำปรีชา  พรรณาห่อนสิ้น  ทั่วแคว้นแดนดิน  ไป่สิ้นพัฒนา

	ขอเชิญทุกคน  ทุกแห่งทุกหน  สกลโลกา

	ถวายชีวิต  อุทิศปัญญา  เทิดเกียรติพระเดชา  พระเจ้าเราเทอญ (รับ)