บทสร้อยและสดุดีที่ 42	เอากุสติน โมลิ่ง S.J. / ป.ปรีชาวุฒิ

==================================

(พิธีตื่นเฝ้าวันเสาร์ศักดิ์สิทธิ์)

(หลังบทอ่านที่ 7)



(รับ) จิตใจข้าพเจ้า กระหายหาพระเจ้าผู้ทรงชีวิต

เมื่อใดเล่าจะได้ประสบพระพักตร์พระองค์



(สดุดี 42)

1) 	ข้าฯพระองค์แสวงหาพระผู้สร้าง  	ทรงพระชนม์ท่ามกลางวิมลสถาน

	เมื่อไรหนอข้าฯจักได้นมัสการ		เฝ้ากราบกรานใกล้สนิทชิดหทัย (รับ)



2) 	หัวใจข้าฯ แทบแตกแยกสลาย		มิเว้นวายนึกอดีตยิ่งกรีดแผล

	เมื่อข้าฯ พามวลชนล้นหลามแล  	พร้อมกันแห่สู่วิหารสำราญรมย์ (รับ)



3) 	โปรดประทานโอภาสสัจธรรม		ทรงช่วยนำปราบพยศพ้นอดสู

	ข้าฯพระองค์องค์พระสยัมภู		พากลับสู่ศิโยนเขาลำเนาเนิน

	ขึ้นไปถึงวิหารย่านศักดิ์สิทธิ์		พระสถิตจำเพาะเกินเหาะเหิน

	ขอพระองค์ทรงพระเจริญเทอญ  	ยิ่งจำเริญวัฒนาสถาพร (รับ)



4) 	ข้าจะไปอยู่ใกล้ที่พระแท่น 		ด้วยสุดแสนโสมนัสประภัสสร

	ศิโรราบกราบไหว้พิไรวอน  		เพราะพระพรข้าสุขีและปรีดา

	จะดีดพิณบรรเลงด้วยเพลงขับ   	บทสำหรับปูชิตทุกทิศา

	แด่องค์พระสยัมภูยอดบูชา		พระเจ้าข้าเลิศลักษณ์ประจักษ์ใจ (รับ)