บทเพลงสดุดีที่ 137  		ป.เปโตร

================================

เยรูซาเล็มเอ๋ย ถ้าลืมเจ้าไป ให้มือขวาฉันจงลีบไป
ริมฝั่งน้ำ พวกเราครวญคร่ำนั่งร้องไห้ ที่บาบิโลนแดนไกลพ้นจำนรร
ระลึกถึง ศิโยนไซร้ใจฉันตื้นตัน แขวนพิณพลันที่ต้นไม้ใกล้มรรคา

ผู้จับเราเป็นเชลยเคยสั่งเอง จงร้องเพลงให้เขาฟังยังดีกว่า
ร้องเพลงถึง ศิโยน พร่ำพรรณา ร้องเถิดหนาร้องไปทั้งวันคืน

เราจะร้องเพลงได้อย่างไรเล่า เพลงพระเจ้าในต่างแดนแสนขื่นขม
เยรูซาเล็มแม้ลืมไปไม่ยั่งยืน เพลงพิณชื่นอย่าเล่นได้ต่อไปเลย

ถ้าข้าฯ ลืมเจ้าไปไม่ปรีดา เลิกใฝ่หาตัวเจ้าเฝ้าทำเฉย

อย่าให้ฉันร้องเพลงได้เช่นเคย ยามเอื้อนเอ่ยร้องไปไม่เป็นเพลง
เยรูซาเล็มเอ๋ย ถ้าลืมเจ้าไป ให้มือขวาฉันจงลีบไป